Image map يکي از تکنيکهاي ساخت عکس بصورت لينک است که گاهي اوقات به کمک ما ميايد. بطور مثال ما نقشه ايران را در صفحه اي قرارداده و ميخواهيم که بيننده سايت هرگاه روي يک استان کليک کرد صفحه مربوط به آن باز شود تا اطلاعات مربوطه را در اختيار کاربر قرار دهد. اين حالت حجم عکس را افزايش نخواهد داد و بهتر است از عکسهايي با حجم بالا استفاده نکنيم که در اين مورد به قسمت عکسها رجوع کنيد.

خب حالا عکس مورد نظر را با استفاده از تگ درصفحه قراردهيد،  سپس خصوصيت usemap=" "  را به تگ  اضافه کنيد که آنرا برابربا يک اسم واحد بايد قرار دهيم تا از آن اسم در جاي ديگر استفاده شود. اين خصوصيت به مرورگر ميفهماند که عکس را بصورت Image map  ميخواهيم بکار بريم.

"images/mypic.gif" usemap="#map01">

به علامت # دقت کنيد که بايد نوشته شود. در حال حاضر عکس آماده است و بايد تگهاي نقشه را وارد کنيم.ابتدا تگ map01">  وارد ميکنيم تا مرورگر بفهمد که نقشه آغاز شده و با استفاده از خصوصيتname=" "   مشخص ميشود که چه عکسي قرار است اين خاصيت را داشته باشد. حالا نوبت به تعيين قسمتهاي مختلف عکس رسيده که هر قسمت در چه اندازه اي و به کجا بايد لينک شود. اين قسمتها ميتوانند اشکال هندسي نظيردايره، چهارگوش وچند ضلعي باشند. اين اطلاعات در تگ  مشخص ميشوند، اين تگ داراي سه خصوصيت ميباشد:

  Shape=" "  مشخص ميکند که هر قسمت داراي چه شکل هندسي ميباشد. اگر چهارگوش rectangle باشد آنرا برابر با "rect"  قرار ميدهيم، اگر دايره circle بخواهيم برابر با "circle" و اگر چند ضلعي polygon بخواهيم برابر با "poly"   قرار ميدهيم.

  Coords=" "اين خصوصيت، مختصات نقاط تشکيل دهنده  شکلها را مشخص ميکند که مختصات هر نقطه بر اساس محور x, y  در مقياس پيکسل ميباشد. براي تشکيل يک لينک به شکل چهارگوش بايد مختصات دو نقطه گوشه چپ طرف بالاوگوشه راست طرف پايين آنرا بدست بياوريم ، چون هر نقطه داراي دو مختصات ميباشد يکي بر روي محور xها و ديگري yها پس چهار عدد بايد بنويسيم و هر عدد را با علامت کاما جدا کنيم.

Coords="10,10,65,65"

همچنين براي درست کردن يک لينک به شکل دايره مختصات مرکز آن و اندازه طول شعاع را بايد پيدا کنيم که با توجه به گفته بالا سه عدد بايد نوشته شود و براي چند ضلعي به تعداد هر نقطه دو عدد مينويسيم که ديگر محدوديت ندارد.

href=" " که در اين قسمت آدرس صفحه يا سايت مورد نظر را وارد ميکنيم.

"images/mypic.gif" usemap="#map01">

 خب سوالي که حالا پيش ميايد، اينست که مختصات اين نقاط را چگونه پيدا کنيم؟ دو راه براي آن وجود دارد، يکي استفاده از برنامه هاي مختلف مانند Photoshop و ديگري که برايتان توضيح خواهم داد بدون استفاده از برنامه جانبي است و داخل همان صفحه ، با کمک مرورگر اينترنت اکسپلورراست. بعد از اينکه يک عکس را در صفحه قرار داديم و مراحل تشکيل Image map  را انجام داديم يک تگ و يک خصوصيت به اين کدها اضافه ميکنيم و آنچه را که ميخواهيم براحتي بدست مياوريم. ابتدا تگ مخصوص لينک را قبل از<img> قرار ميدهيم تا عکس ما بصورت يک لينک ظاهر شود و سپس خصوصيت ismap را به تگاضافه ميکنيم و فايل را ذخيره ميکنيم. حالا آنرا باز کرده و همانطور که موس را روي عکس حرکت ميدهيد يک نگاه به نوار وضعيت status bar  مرورگر در پايين بياندازيد، اعدادي را که مشاهده ميکنيد مختصات نقاط ميباشند.

" # ">"image.gif" usemap="#newmap"  ismap>

يکي از عناصري که باعث جذابيت در وب سايت ميشود عنصر عکس يا همان image  است. عکسها زيبايي خاصي به صفحات ميبخشند ولي از طرف ديگر توليد دردسر هم ميکنند، اگر شما تعداد زيادي عکس در يک صفحه بگذاريد يا از عکسهايي با حجم زياد استفاده کنيد آن موقع است که بيننده بايد مدت طولاني را صرف کند تا صفحه سايت شما را به طور کامل ببيند و همين موضوع باعث از دست دادن يک بيننده و يک نمره منفي به حساب ميايد. همانطور که ميدانيد در کشور عزيزمان ايران سرعتهاي اينترنت خيلي پايين هست و ديدن صفحات سنگين بسيارعذاب آور است البته بماند که بعضي وقتها همان يک ذره سرعت هم نداريم. پس هميشه تا جايي که ميتوانيد صفحه را سبک کنيد تا براي بيننده خسته کننده نباشد. يک سايت موفق سايتي است که بيننده زياد داشته باشد.

 فرمتهاي عکس در وب:مثال

 خب بپردازيم به ادامه بحث ، عکسها داراي فرمتهاي زيادي ميباشند ولي فرمتهايي که در وب بکار برده ميشوند، عبارتند از:

.gif (Graphic Interchange Format)

.jpeg (Joint Photographic Experts Group)

.png (Portable Network Graphics)

عکسها با فرمت .gif بيشترين استفاده را در وب دارند و محبوبترين نوع عکس است. اين نوع فرمت 256 رنگ را پشتيباني ميکند و از ويژگيهاي ديگر آن animation,  transparency, interlacing  است . البته محبوبيت آن بيشتر براي حجم کم آن است.

Transparency به شفافيت يک عکس ميگويند که آنرا پشت نما هم مينامند. اين ويژگي است که يک عکس آنقدر شفاف است که شما ميتوانيد تا تصوير ، متن يا رنگ زير آن عکس را ببينيد.

Interlacing   گاهي وقتها شما منتظر ميشويد تا يک عکس به دليل بزرگي اندازه بارگذاري شود بعد آنرا ببينيد اما اگر عکسي اين ويژگي را داشته باشد کم کم عکس کامل خواهد شد يعني خط به خط به عکس اضافه ميشود تا کامل بارگذاري شود.

Animation عکسهاي متحرک را مي گويند وفقط اين فرمت هست که از متحرک سازي عکس حمايت ميکند.

 عکسهايي با فرمت .jpeg حدود 16 ميليون رنگ را پشتيباني ميکنند ، نسبت به فرمت .gif از حجم بالاتري برخوردار است ولي کيفيتش  بهتر است ، تمام ويژگيهاي gif  را دارد به غير از Animation. فرمت .png نسبت به قبليها جديدتر است و مخلوطي از آنهاست يعني کيفيت jpeg و حجم کم gif  را دارد.

افزودن عکس به صفحه وب:مثال

 مانند همه عناصر داخل صفحه، عنصر عکس هم تگ خاص خودش را دارد که آن تگ  و پايان دهنده هم ندارد. اما براي مشخص کردن فايل عکس و آدرس دهي آن بايد از خصوصيت src=" " داخل تگ استفاده کنيم که اگر يک عکس داخل دايرکتوري وب سايت خودتان باشد ديگر نيازي به آدرس کامل نيست و فقط اسم دايرکتوري و اسم فايل با پسوند مشخصه آن عکس نوشته ميشود ولي اگر ميخواهيد که عکسي را از وب سايت ديگري در صفحه خود بگذاريد بايد آدرس آن وب سايت و دايرکتوري که عکس در آن قرار گرفته و اسم کامل آن فايل را بنويسيد مانند:

 Height, Widthمثال

اين تگ خصوصيات ديگري هم دارد، يکي از آنها که کاربرد زيادي هم دارد خصوصيات طول height و عرض width  ميباشد که توسط آنها اندازه يک عکس را داخل صفحه ميتوانيد کنترل کنيد. مقياس اندازه گيري طول و عرض بر حسب پيکسل Pixel  ميباشد، اگر شما اين خصوصيات را کنترل نکنيد عکس در اندازه اصلي خود ظاهر ميشود. بطور مثال شما ميخواهيد عکسي را وارد کنيد که در صفحه بايد به اندازه 100×100 فضا اشغال کند:

اين نکته را در نظر داشته باشيد که سرعت کامل شدن عکس يعني download  شدن آن در صفحه بستگي به حجم آن دارد نه اندازه عکس، پس ميتوانيد اندازه هاي يک عکس را اضافه کنيد ولي دقت کنيد که کيفيت عکس خراب نشود.

Alignmentمثال

شما ميتوانيد محل قرارگرفتن عکس را نسبت به عناصر اطراف خودش با خصوصيت align=” “تعيين کنيد و ميتوانيد کلمات left,right,top,middle,bottom  را براي اين خصوصيت بکار بريد. بر فرض ميخواهيد که يک متن بعد از عکس و در وسط قرار گيرد:

This is a text

 در ضمن اگر ميخواهيد خود عکس در وسط صفحه قرارگيرد بايد از تگ

قبل از تگ استفاده کنيد و بعد از آن

مثال

 Borderمثال

اگر مايل هستيد براي عکس کادر بگذاريد ميتوانيد از خصوصيت border=” “   استفاده کنيد و آنرا برابر با يک عدد قرار دهيد که هر چه اين عدد بزرگتر باشد ، کادر دور عکس هم ضخيم تر است به صورت پيش فرض border=”0”  است يعني هيچ کادري مشاهده نميشود.

Altمثال

 تا حالا متوجه شديد که در يک وب سايت هنگاميکه نشانگر موس بر روي يک عکس که قرار ميگيرد يک کادر متني کوچک باز شده بنام tooltip و اطلاعاتي را راجع به آن عکس ميدهد؟ پس شما هم اينکار را انجام دهيد، خصوصيت alt="  "  را داخل تگ گذاشته و هر متني را که جلويش بنويسيد در صفحه هنگاميکه موس بر روي عکس قرار گيرد ، زيرنشانگر نمايان ميشود. بهتر است که شما هميشه اين کار را انجام دهيد چون مرورگرهايي وجود دارد که عکس را نمايش نميدهد پس با اينکار بيننده از حضور آن عکس خبر دار ميشود.

hspace, vspaceمثال

 دو خصوصيت ديگر هست که حاشيه و فضاي خالي دور عکس را کنترل می کند، hspace=” “براي حاشيه چپ و راست عکس وvspace=” “ براي بالا و پايين. عددي را که وارد ميکنيد در مقياس پيکسل است.

Image link لينک آشنا شديد، در اينجا

شما ميتوانيد يک عکس را به صورت لينک هم درست کنيد يعني هرگاه بيننده روي عکس کليک کرد به صفحه يا سايت ديگر هدايت شود. در بخش قبل با درست کردن شما بايد تگ لينک را قبل از تگ عکس بنويسيد و تگ پايان دهنده لينک را بعد از تگ عکس وارد ميکنيد، بدين صورت: 

 در ضمن ميشود براي قسمتهاي مختلف يک عکس لينکهايي به جاهاي مختلف درست کرد. به فرض مثال ما يک عکس از نقشه ايران داريم و ميخواهيم که روي هر استان کليک شود ، آن قسمت  لينک شود به صفحه مورد نظر. اين حالت را Image map  مي گويند که در بخش بعد آنرا توضيح خواهم داد.

لينک چيست؟Yahoo website

 لينکها يا همان نقاط پيوند صفحات هم،  يک نوع متن به حساب مي آيند، فقط تنها فرقي که بين آنها وجود دارد در اين است که هنگاميکه با موس بر روي آنها ميرويم نشانگر موس شکل دست به خود گرفته تا ما بر روي آن کليک کنيم، البته در بيشتر مواقع رنگ آن هم با متن هاي معمولي فرق دارد. پس از کليک کردن روي لينکها، ما  به صفحات ديگر يا حتي به سايتي ديگر هدايت ميشويم. تگ مخصوص لينک > ميباشد که با خصوصيت href آدرس دهي ميشود که آن لينک به کجا وصل خواهد شد. به طور مثال اگر ما بخواهيم يک لينک درست کنيم که به سايت yahoo  متصل   شود بدين صورت عمل ميکنيم،

Yahoo website

 که در مرورگر لينک زير ظاهر ميشود و ما را به سمت سايت ياهو حرکت ميدهد دقت کنيد فقط متني که مابين دو تگ آغاز کننده يعني و تگ پايان دهنده  نوشته شود در مرورگر به شکل لينک ظاهر ميشود و قابل کليک است

همانطور که مشاهده ميکنيد به صورت پيش فرض رنگ لينکها آبي بوده و زير آنها خط کشيده ميشود که در بخش Style Sheet شما ياد خواهيد گرفت تا اين خط را برداشته يا رنگ آن را تغيير دهيد. لينکها را مي توان به دو دسته داخلي و خارجي تقسيم کرد، همانطور که از اسمشان پيداست لينکهاي داخلي نقاط پيوند داخل يک صفحه يا صفحات مختلف يک وب سايت ميباشند و لينکهاي خارجي  نقاط پيوند بين دو سايت مختلف ميباشند.

Absolute and Relativetarget فريم که لينک قرار دارد نمايش داده ميشود.

لينکهاي داخلي به دو صورت نوشته ميشوند، يا بايد آدرس کامل وب سايت و فايل را نوشت مانند:

Page01

 به اين مدل لينک absolute  ميگويند.

و يا اينکه فقط اسم فايل را بنويسيم البته اگر آن فايل داخل يک دايرکتوري است بايد ابتدا اسم آن دايرکتوري را نوشته سپس نام فايل را مينويسيم. به فرض  مثال اگر لينک ما قرار است به يک صفحه به اسم   Page01.htm  در دايرکتوري بنام htmlpages  متصل شود مجموعه کدي که بايد نوشته شود بدين صورت است:

Page01

به اين مدل relative  مي گويند.

دقت کنيد دوستان وقتي صفحه اي که قرار است به اين لينک ما پيوند داده شود دردايرکتوري پايين تر از اين صفحه قرار دارد اينگونه عمل ميشود اما اگر لينک ما  در صفحه اي قرار دارد که قرار است به يک صفحه در دايرکتوري بالاتر از آن متصل شود مي توانيم به جاي اسم دايرکتوري بالاتر از دو نقطه کنار هم( .. ) استفاده کنيم،

page02

به طور ساده مي توان گفت که اگر اين صفحه قرار است به صفحه اي داخل دو فولدر تو در تو متصل شود بايد اسم فولدر اول بعد اسم فولدر داخل فولدر اول سپس اسم آن فايل يا صفحه را مينويسيم  ولي اگر در آن صفحه بخواهيم يک لينک بگذاريم که به اين صفحه پيوند داده شود جاي فولدر داخلي و فولدر اول ميتوانيم دو نقطه بگذاريم و سپس اسم اين فايل را بنويسيم يعني بدين شکل:

this page

تگ لينک خصوصيتي دارد که توسط آن مي توانيد محل باز شدن و يا نمايش صفحه اي که مي خواهيد به آن پيوند دهيد را کنترل کند که آن صفحه در همان پنجره  يا در يک پنجره جديد باز شود. اين خصوصيت target نام دارد که بايد برابر با يکي از مقادير _blank , _self , _top , _parent  قرار گيرد.

Anchor mailto

 يک نوع لينک هم هست که دو نقطه را در داخل يک صفحه بهم متصل ميکند که به آن anchor  مي گويند. کاربردهاي گوناگوني دارد ولي بيشترين کاربرد اين نوع لينک براي مواقعي است که  طول يک صفحه از سايت زياد شده و در انتهاي همان صفحه شما يک لينک مي گذاريد تا با کليک کردن بر روي آن بيننده سايت شما به بالاي همان صفحه هدايت شود. براي اينکار دو سري تگ لازم است که بايد بنويسيد، يکي جايي است که ميخواهيد لينک به آن متصل شود که بايد آن نقطه از صفحه را نامگذاري کنيد و اين اسم بايد داخل همان صفحه تک باشد يعني در جاي ديگر بکار نبرده باشيد و تگ آن به اين صورت است:

">

top of the page

در مورد لينکهاي خارجي يعني لينکهايي که به سايتهاي ديگر وصل ميشوند بايد از مدل absolute  استفاده کنيد و آدرس کامل را بنويسيد:

link to another site

نکته:  نوشتن پروتکل http://  اجباري نيست و ميتوانيد از نوشتن آن صرف نظر کنيد.

 علاوه بر اين لينکها شما ميتوانيد براي آدرسهاي ايميل هم لينک درست کنيد که تگ آن به صورت زير ميباشد:

my email

کلمه mailto:  به مرورگر ميفهماند که بايد يک ايميل به آدرس بعد از آن فرستاده شود. البته اين لينکها براي بيننده هايي که ايميل هايشان را با برنامه هايي مانند Outlook express  چک ميکنند ، مفيد است چون وقتي که روي اين نوع لينک کليک شود برنامه پيش فرض مديريت ايميل در سيستم عامل کاربر باز ميشود پس براي بيننده هايي که آدرس ايميل ياهو دارند اين کد مفيد نيست بهتر است که آدرس کامل ايميل را نوشته و به صورت يک لينک درست کنيد تا براي کليه بينندگان سايت مفيد باشد، مانند مثال زير:

my_email@domain.com

البته شما ميتوانيد حتي موضوع و متن ايميل را تعيين کنيد. اگر قصد همچين کاري را داريد پس بايد بلافاصله بعد ازآدرس ايميل داخل تگ يک علامت سوال اضافه کنيد تا مرورگر بفهمد که اين آدرس ادامه دارد و بعد از علامت سوال کلمه subject=  را مينويسيد که اين کلمه نشانگر موضوع ايميل است و هرچيزي که جلوي آن نوشته شود به عنوان موضوع ايميل در برنامه مشخصه نمايان خواهد شد و اگر متن ايميل هم بخواهيد نوشته شود بايد بعد از موضوعي که نوشتيد علامت &  را بگذاريد وسپس کلمه  body= را که نشانگر متن ايميل است و در جلوي علامت مساوي هر متني را ميتوانيد وارد کنيد. بر فرض مثال ميخواهيد که ايميل با موضوع Test و متن Hello my friends  به آدرس ايميل فرستاده شود:

my_email@domain.com

 توجه داشته باشيد که اگر ميخواهيد اين کد را امتحان کنيد اول بايد برنامه پيش فرض مديريت ايميل مانند نرم افزار Outlook  را براي آدرس ايميل خود تنظيم کنيد.

ليستها هم جزو عنصر متن در html  ميباشند که بخاطر زياد بودن تگهاي متن مجبورم آنها را از هم جدا کنم. سه نوع ليست وجود دارد، يکي ليستهاي  با ترکيب منظم (Ordered list) و ليست با ترکيب نا منظم  (Unordered list) وديگري ليستهاي توصيفي (Definition list) . شايد اين نوع نامگذاري بخاطر وجود اعداد يا حروف بترتيب در ليست منظم است که در ديگري فقط  نقطه هاي توپر هست که ترتيبي را نميتوان براي آنها در نظر گرفت. در هر صورت تگهاي آن به شرح زير ميباشند:

براي درست کردن ليست در يک صفحه از اين تگها بايد استفاده کنيم، بدين صورت که در آغاز قسمتي که ميخواهيم ليست درست کنيم تگ

را که مخفف ordered list ميباشد را مينويسيم تا مرورگر بفهمد ليست از آنجا شروع ميشود و سپس در ابتداي هر گزينه از ليستمان تگ
1. را اضافه ميکنيم و در انتهاي گزينه ها تگ پايان دهنده

اگر دقت کنيد به صورت پيش فرض اعداد 1,2,3 به ابتداي گزينه هاي ليست مان اضافه ميشود. شما ميتوانيد خصوصيت type را به تگ

اضافه کنيد و آنرا با A, a  که به صورت حروف کوچک يا بزرگ انگليسي و يا با I, i   که با اعداد رومي است مقدار دهي کنيد. به طور مثال اگر ميخواهيد ترتيب ليست شما با اعداد رومي کوچک باشد بدين صورت تگ را کامل ميکنيد:
i">

1. Item 01
   
2. Item 02
   
3. Item 03
   

مثال

 

مثال

اين تگ را unordered list مينامند و مانند تگهاي بالا براي درست کردن ليست در يک صفحه ميباشد با اين تفاوت که بجاي حروف و اعداد از دايره يا مربع هاي توپر استفاده ميکند که مانند بالا ميتوانيد از خصوصيت  type که با کلمات” disc”, “circle”, “square”  مقدار دهي ميشود استفاده کنيد.

disc">

• Item 01
  
• Item 02
  
• Item 03
  

 

 شما ميتوانيد براي درست کردن يک ليست که داراي چند گزينه است و هر گزينه هم چند زير مجموعه دارد از مخلوط اين دو نوع ليست استفاده کنيد که به اين حالت Nested list  گفته ميشود.

بر فرض مثال ما يک ليست داريم که چهار گزينه دارد و هر کدام از آنها دو رنگ سفيد و سياه دارند:



1. Item 01
   • Black
   • White
   
   
2. Item 02
   • Black
   • White
   
   
3. Item 03
   • Black
   • White
   
   
4. Item 04
   • Black
   • White
   
   

مثال

مثال

آخرين مدل، ليستهاي توصيفي هستند که براي تعريف و توصيف يک کلمه بکار ميروند که کلمه مشخص را با تگ

و توصيف آنرا با
بکار ميبرند.
 


Html

HyperText Markup Language.

 


:: موضوعات مرتبط: ليست ها , ,
:: برچسب‌ها: طرز ساختن ليست هاhtml , آموزش کدنویسی Html , آموزش اچ تی ام ال ,
:: بازدید از این مطلب : 708
|
امتیاز مطلب : 120
|
تعداد امتیازدهندگان : 32
|
مجموع امتیاز : 32

همانطور که دربخشهاي قبل گفته شد، هرمتني را بين تگهاي وارد کنيد بعد از ذخيره آن فايل با پسوند.html يا.htm  و هنگام نمايش فايل در مرورگر آنرا مشاهده خواهيد کرد که متن مورد نظر با تنظيمات مرورگر نمايان خواهد شد. ولي ما با استفاده از تگهاي اين عنصر کنترل نمايش نوشته ها را بدست خود ميگيريم تا همان چيزي که مورد نظر ما است نشان داده شوند. تگهاي متن را ميتوان  به دو دسته تقسيم کرد، تگهاي اوليه که بيشتر وظيفه خط بندي، پاراگراف بندي و يا تنظيمات در ارتباط با متن را به عهده دارند و تگهايي که شکل و آرايش حروف را کنترل ميکنند که به آنها formatting مي گويند. بهتر است که Notepad  يا هر برنامه ويرايشگر متن را که داريد باز کنيد و هر کدام از اين تگها را امتحان کنيد تا کاربرد آنها در ذهن شما جاي گيرد.

 
براي خط بندي از اين تگ استفاده ميشود و متن بعد از آن به يک خط پايين تر منتقل ميشود که نيازي به تگ پايان دهنده هم ندارد.
مثال

...

<hr>
 اين تگ روي خود متن کاري صورت نميدهد و فقط با ترسيم يک خط افقي آنها را از هم جدا ميکند که داراي خصوصيات زير ميباشد.رنگ خط که ميتوانيد اسم رنگ يا کد هگز رنگ را بنويسيد.

 width=" "طول خط را کنترل ميکند که هم با عدد در مقياس پيکسل و هم با درصد ميتوان مقدار دهي کرد.

align=" " که محل قرار گيري خط در يک سطر را کنترل ميکند.

 color=" "

size=" " اين خصوصيت ضخامت خط را تعيين ميکند که هرچه عدد بزرگتر باشد ، ضخامت بيشتر است. بصورت پيش فرض خط داراي سايه ميباشد و اگر خصوصيت noshade را به تگ اضافه کنيد ديگر سايه را نشان نميدهد.مثال

 
اين تگ هم مانند تگ بالا ميباشد با اين تفاوت که مخصوص يک کلمه يا حتي يک حرف ميباشد چون مانند div  متن را از بقيه جدا نميکند و داراي خصوصيت style=" " ميباشد که بر فرض هنگام قرار گرفتن موس روي يک کلمه زمينه آن رنگي شود. مثال

<marquee>>
متن بين اين دو تگ متحرک خواهد شد و داراي خصوصيات زير ميباشد، البته اين تگ ممکن است در همه مرورگرها عمل نکند ولي در مرورگر اينترنت اکسپلورر (IE) مشکلي براي نمايش ندارد. خصوصيات اين تگ عبارتند از : رنگ زمينه آن تگ را مشخص ميکند که يا نام رنگ يا کد هگز آنرا مينويسيد.

 align=" "محل قرار گرفتن متن را تعيين ميکند که با کلمات top, middle, bottom  مقدار دهي ميشود.

 behavior=" "اين خصوصيت نحوه حرکت متن را کنترل ميکند که آنرا برابر با scroll  اگر قرار دهيم، متن بصورت متناوب از يکطرف صفحه وارد و از طرف ديگر خارج ميشود و اگر برابر با alternate  قرار دهيم ، متن از صفحه خارج نميشود و در عرض مرورگر حرکت ميکند، همچنين اگر برابر با slide  باشد ، متن از يکطرف وارد صفحه شده و در طرف ديگرميايستد.

bgcolor=" "

  direction=" "جهت ورود متن به صفحه را کنترل ميکند و با کلمات left, right, top, down  که از چپ ، راست، بالا و پايين ميتواند وارد شود.

  height=" "ارتفاع کادر marquee را به عدد در مقياس پيکسل يا به درصد تعيين ميکند.

hspace=" "   حاشيه چپ و راست را کم وزياد ميکند.

 loop=" "تعداد چرخش متن را کنترل ميکند.

 scrolldelay=" " سرعت حرکت متن را تعيين ميکند.

vspace=" "   حاشيه بالا و پايين متن را مشخص ميکند.

width=" "   عرض کادر را کنترل ميکند.

مثال

 <-- !.....-->  
از اين تگ براي افزودن نظريه يا هر نوشته ديگري که نميخواهيد در مرورگر نمايش داده شود و يا عملي را انجام دهد استفاده ميکنيد که بجاي نقطه چين هر متني را ميتوانيد وارد کنيد .
اين تگ فقط مخصوص مشخص کردن متن ازطرف چپ يا راست که داراي خصوصيت dir=” “ ميباشد و با ltr يعني از چپ به راست و rtl يعني از راست به چپ مقدار دهي ميشود.

قسمت مقدماتي آموزش جاوااسکريپت به پايان رسيد و همانطور که مشاهده کرديد دستورات اين زبان، توضيح داده شد تا با استفاده از آنها بتوانيد اسکريپتهايي براي صفحات وب خود بنويسيد و يا اگر با اسکريپتي برخورد کرديد، کاملاً آنرا درک کنيد و مطابق نياز خود آن را اصلاح کنيد. فراموش نکنيد که اين دستورات و کدها را مرتب تمرين کرده و اسکريپتهاي جديد و ساده براي خود بسازيد تا اين زبان در ذهن شما قرار گيرد. بهترين راه به خاطر سپردن دستورات جاوااسکريپت خلق کدهايي براي خودتان و ديگران است.

هرگاه خواستيد که اسکريپتي خلق کنيد، ابتدا آنرا در ذهن خود بررسي کنيد که اين اسکريپت چه کاري بايد انجام دهد و چه نتيجه اي را مي خواهيد از آن بگيريد، سپس افکارتان را روي کاغذ پياده کنيد با جزئيات کامل که چه اطلاعاتي را بايد دريافت کنيد و توسط چه دستوراتي آنرا پيش ببريد و در آخر چه نتيجه اي بايد بدهد.

هنگام خلق يک اسکريپت نکاتي را بايد در نظر داشته باشيد:

سعي کنيد بعد از هر خط علامت ; را بگذاريد تا پايان آن خط مشخص شود.

document.write ( " text string " );
document.write ( myFunction ) ;

جاوااسکريپت case sensetive است يعني به حروف کوچک و بزرگ حساس است و بين آنها فرق مي گذارد. در جاوااسکريپت myFunction با myfunction تفاوت دارد.

دقت کنيد کليه علامتها مانند پرانتز، آکلاد و کروشه در هر جا که مي نويسيد بايد دوباره آنها را ببنديد.

( { [ ..... ] } )

جاوااسکريپت فاصله هاي اضافي را در نظر نمي گيرد، پس شما مي توانيد براي خوانا بودن کد خود فاصله هايي را اضافه کنيد. دو خط زير تفاوتي با هم ندارند:

var name="value";
var name = " value " ;

در نظر داشته باشيد که يک خط کد جاوااسکريپت حتماً بايد در يک خط نوشته شود و نمي توانيد ادامه آنرا در خط بعدي بنويسيد، مگر اينکه به انتهاي صفحه برسيد و خود به خود به ابتداي خط بعد هدايت شويد. اما در ميان رشته هاي متني با گذاشتن علامت \ مي توانيد به خط بعد رفته و ادامه دهيد.

document.write ( " Hello \
my friends! " ) ;

شما مي توانيد جلوي کدهاي خود يک توضيح و يا يک نظريه را وارد کنيد تا براي مراجعتهاي بعدي يک سر نخي داشته باشيد و سريع متوجه بشويد که آن قسمت از اسکريپت، چه کاري را انجام مي دهد و يا اينکه شما يک اسکريپت براي يک فرد مبتدي مي سازيد و مي خواهيد بعضي از قسمتهاي کد را توضيح دهيد که براي اين منظور ها مي توانيد در هر خط از اسکريپت که مي خواهيد علامت // گذاشته و سپس آن توضيح را بنويسيد.

document.write( " text " ) ;   //  your comment

اگر هم نظريه يا توضيح شما بيشتر از چند کلمه است مي توانيد به صورت زير عمل کنيد:

/* This is a comment
block. It contains
several lines */

لازم بذکر است که اين توضيحات و نظريات در صفحه نمايش داده نمي شوند.

در حال حاضر کليه مرورگرها از جاوااسکريپت پشتيباني مي کنند ولي بعضي ممکن است از مرورگرهاي قديمي استفاده کنند و يا مرورگرهايي که قابليت جاوااسکريپت را نداشته باشند، بکار برند. در اين حالت شما يک تگ بعد از مجموعه اسکريپت خود به تگهاي اچ تي ام ال صفحه اضافه مي کنيد به اسم noscript و متني را داخل آن مي نويسيد تا به آن کاربر نشان داده شود و کاربر از کدهاي جاوااسکريپت آن صفحه با خبر شود.

در بخشهاي قبل با شئ هاي درون ساخت جاوااسکريپت آشنا شديد. در اين صفحه قصد داريم شئ هاي مربوط به HTML DOM را توضيح دهيم. ابتدا اجازه دهيد در مورد DOM يک توضيحي بدهم که اصلاً DOM چي هست؟

تعريف DOM

W3C است:

" The Document Object Model is a platform- and language -neutral interface that will allow programs and scripts to dynamically access and update the content, structure and style of documents. The document can be further processed and the results of that processing can be incorporated back into the presented page. This is an overview of DOM-related materials here at W3C and around the web. "

اما به زبان ساده، DOM رابطه بين عناصر HTML مانند متن ها، عکس ها و غيره را با همان سند اچ تي ام ال بيان مي کند. اين يک فرآيندي است که به برنامه ها و اسکريپت ها اجازه دسترسي به محتوا و ساختار داخلي پنجره مرورگر را ميدهد تا آنها بتوانند بصورت آزادانه تغييراتي ايجاد کنند که نتيجه اين تغييرات در صفحه وب نمايان شود. در همين رابطه زباني بنام DHTML بوجود آمد که با ترکيب کردن عناصر اچ تي ام ال با استايل شيت و اسکريپتها مي تواند محتواي اسناد وب را بصورت متحرک و پويا درآورد. در اينجا پويا بودن فقط به اين منظور نيست که متنها حرکت کنند و از يک طرف وارد بشوند و از طرف ديگر خارج؛ ممکن است لينکها هر بار شما را به يک سايتي پيوند دهند و يا عکس ها مرتب تغيير کنند، کلاً هر تغييري که نياز به کدنويسي مجدد براي آن سند را نداشته باشد، منظور پويا بودن را مي رساند.

سلسله مراتب اشياء DOM

کليک کنيد.

همانطور که در شکل مشاهده کرديد از شئ window تا شئ Document جزو دسته BOM مي باشند و اشياء بعد از Document در دسته DOM قرار مي گيرند. ناگفته نماند که در حال حاضر کمتر صحبت اصطلاح BOM مي شود و کلاً اين مجموعه را DOM مي گويند.

شما بايد اين سلسله مراتب را براي استفاده اشياء آن، رعايت کنيد. اين سلسله مراتب را مي توان به شجره نامه تشبيه کرد و شما مجبور هستيد براي صدا کردن هر شخص آنرا با نام پدرش بياوريد و در بعضي جاها حتي نام پدر بزرگ هم لازم است، بطور مثال: علي فرزند محمد يا علي فرزند محمد فرزند حسين. در اينجا هم پدر اصلي Window مي باشد وپدر بعدي Document است که فرزندهاي آن همان عناصر اچ تي ام ال ميباشند و سپس Form و در آخر هم Select که تنها يک فرزند دارد. براي استفاده از آنها بايد ابتدا اسم پدر و سپس اسم فرزند را نوشت و در آخر هم خصوصيت و يا متد آن فرزند که همه اينها با يک نقطه از هم بايد جدا شوند. بطور مثال اگر ميخواهيد يک فرم را بنام form1 صدا بزنيد تا با آن ارتباط برقرار کنيد بايد به شکل زير عمل شود:

window.document.form1

مانند همه اشياء در جاوااسکريپت ، اين شئ ها هم داراي خصوصيات و متدهايي هستند که بعد از رعايت کردن سلسله مراتب با گذاشتن يک نقطه مي توانيد آنها را بنويسيد. مانند:

window.history.go (-1)

که اگر اين شئ را در يک لينک قرار دهيد با کليک کردن بر روي آن، کاربر به صفحه قبل بازگشت داده مي شود.

در جدول زير شئ هاي اصلي اين سلسله مراتب ليست شده است.

شئ Math هم يکي ديگر از اشياي درون ساخت جاوااسکريپت است که شامل يکسري مقادير ثابت و همچنين توابعي براي انجام عمليات رياضي در صفحات وب ميباشد.

براي ساختن اين شئ نيازي به دستور new نيست چون اين شئ براي مفسر جاوااسکريپت، کاملاً شناخته شده است.

اين شئ هم مانند بقيه اشياء داراي خصوصيات و متدهايي است که ابتدا به معرفي چند متد پرکاربرد از اين شئ مي پردازيم و سپس با بقيه آنها آشنا خواهيم شد.

خلق اعداد تصادفي، Random number

مثال

هرگاه نياز داشتيد که اين متد بين صفر و يک عدد بزرگتر از يک، عدد تصادفي پيدا کند بايد طبق الگوي زير عمل کنيد:

Math.random ( ) * num

که بجاي num عدد مورد نظر را مي نويسيد. مثال

گرد کردن اعداد اعشاري

مثال

براي گرد کردن يک عدد اعشاري به عدد قبل:

Math.floor ( num )

مثال

و براي گرد کردن عدد اعشاري به نزديک ترين عدد:

Math.round ( num )

مثال

بهتر است براي خلق اعداد تصادفي، اين دو متد گفته شده را با هم ترکيب کنيد تا اعداد صحيح بدست بيايند. مثال

دو متد ديگر وجود دارد که مي توانند بين اعداد تعيين شده، بزرگترين و کوچکترين عدد را پيدا کنند:

Math.max ( num, num, ... )
Math.min ( num, num, ... )

مثال

خصوصيات شئ Math

مثال

acos آرک کسينوس نقطه x که يک عدد ميان منفي يک و يک بايد باشد؛ خارج از اين اعداد مقدار NaN بر گردانده مي شود. آرک کسينوس عدد يک برابر با صفر است و منفي يک برابر با عدد پي. مثال

asin آرک سينوس نقطه x که يک عدد ميان منفي يک و يک ؛ خارج از آن مقدار NaN بر گردانده مي شود. مثال

atan آرک تانژانت نقطه x . مثال

atan2 آرک تانژانت زاويه تتا بين دو نقطه x و y . مثال

cos کسينوس يک زاويه را بر ميگرداند. مثال

exp مقدار E^x را بر ميگرداند که E همان عدد ثابت Euler است و x هم يک مقدار عددي. مثال

log لگاريتم يک عدد بر مبناي عدد E . مثال

pow اين متد توان را براي يک عدد محاسبه مي کند و داراي دو پارامتر است که در اولي عدد مشخص مي شود و در پارامتر دوم مقدار عددي توان را تعيين مي کنيد. مثال

sin سينوس يک مقدار عددي را محاسبه مي کند. مثال

sqrt جذر يک عدد را برمي گرداند. مثال

tan عددي بر مي گرداند که نشان دهنده تانژانت يک زاويه است. مثال

شئ رشته يا String

مثال

big متن را بصورت ضخيم و بزرگ ذخيره مي کند. مثال

blink اين متد، متن را بصورت چشمک زن در مي آورد ولي در مرورگر IE اجرا نمي شود. مثال

bold يک رشته را بصورت bold در مي آورد. مثال

charAt توسط اين متد، مي خواهيد که بطور مثال کاراکتر پنجم از يک رشته را اعلام کند. دقت کنيد که اولين کاراکتر در يک رشته شماره صفر است. مثال

charCodeAt شماره موقعيت کاراکتر در يک رشته را ميدهيد و جاوااسکريپت يونيکد آن را برميگرداند. اولين کاراکتر مانند بالا صفر ميباشد. مثال

concat دو يا چند رشته را به هم پيوند ميدهد. مثال

fixed متن چاپ شده در صفحه بصورت حروف تايپي خواهد بود. مثال

fontcolor تغيير رنگ فونتها که اسم رنگ يا کد هگز را به عنوان پارامتر در پرانتز بايد معين کنيد. مثال

fontsize تعيين سايز فونت ها که سايز را بايد در پرانتز بنويسيد. مثال

fromCharCode يونيکد را ميدهيد و جاوااسکريپت کاراکتر برميگرداند. مثال

indexOf اين متد دو پارامتر دارد که الگوي آن به صورت زير است:

StringObject.indexOf ( searchvalue, fromindex )

توسط اين متد مي توانيد يک حرف و يا يک کلمه را در داخل يک رشته جستجو کنيد که اگر يک حرف باشد شماره موقعيت آنرا در رشته برميگرداند و اگر کلمه باشد، فقط شماره موقعيت اولين کاراکتر آن کلمه را برميگرداند. اگر هم پيدا نکند عدد منفي يک را برميگرداند. حرف و کلمه مورد نظر براي جستجو را در پارامتر اول بايد معين کنيد و مشخص کردن اين پارامتر هم اجباري است و مي توانيد از جايي که جاوااسکريپت جستجو را بايد شروع کند در پارامتر دوم معين کنيد که اين پارامتر اختياري است. فراموش نکنيد که موقعيت کاراکتر اول هر رشته عدد صفر ميباشد و همچنين حروف بزرگ با حروف کوچک هم فرق دارند. مثال

italics کاراکترهاي يک رشته به صورت ايتاليک نوشته مي شوند. مثال

link براي ساختن لينک بکار مي رود. مثال

match مانند متد indexOf عمل مي کند با اين تفاوت که هر کلمه را جستجو کنيد، اگر پيدا کند همان کلمه را برميگرداند و اگر پيدا نکند مقدار null برميگرداند. مثال

replace اين متد کاراکترهايي را جستجو مي کند و به محض پيدا کردن اولين کاراکترهاي همانند، کاراکترهاي ديگري را جايگزين مي کند. اين متد داراي دو پارامتر مي باشد، در پارامتر اول کلمه يا کاراکتري که لازم است پيدا شود را مشخص مي کنيد و سپس در پارامتر دوم جايگزين آنرا تعيين مي کنيد. الگوي اين متد به صورت زير است:

Stringobject.replace( /findString/ , "newString" )

مثال

اين متد هم مانند بقيه متدها به حروف بزرگ و کوچک حساس است که اگر مي خواهيد جاوااسکريپت تفاوتي قائل نشود بايد به اين صورت عمل کنيد:

Stringobject.replace( /findString/i , "newString" )

مثال

اگر مي خواهيد کلمه يا کاراکتر را در کل رشته پيدا و جايگزين کند، بايد به صورت زير عمل کنيد:

Stringobject.replace( /findString/g , "newString" )

مثال

در صورت نياز مي توانيد از مخلوط آن دو استفاده کنيد:

Stringobject.replace( /findString/gi , "newString" )

search اين متد فقط در رشته جستجو مي کند و به محض پيدا کردن کلمه مورد نظر عدد موقعيت اولين کاراکتر آن کلمه را بر ميگرداند و اگر پيدا نکند عدد منفي يک را نمايش ميدهد. داراي يک پارامتر هست که کلمه مورد نظر براي جستجو را در آن مشخص مي کنيد و اگر هم مانند مثال بالا حرف i اضافه کنيد از بزرگي و کوچکي حروف صرفنظر مي کند.

Stringobject.search( /findString/i )

مثال

slice توسط اين متد مي توانيد يک قسمت از رشته را جدا کنيد. اين متد داراي دو پارامتر ميباشد که پارامتر اول بايد نوشته شود و در آن عدد کاراکتري را که جداسازي از آنجا بايد شروع شود را معين مي کنيد و در پارامتر دوم عدد کاراکتر پاياني را و اگر آنرا مشخص نکنيد جاوااسکريپت تا انتهاي رشته را در نظر ميگيرد.

Stringobject.slice( start, end )

مثال

small اندازه حروف کوچک مي شود. مثال

split تبديل يک رشته به آرايه. يعني بين کلمات يک رشته علامت کاما گذاشته و آنها را مانند آرگومان هاي آرايه مرتب مي کند. داراي دو پارامتر است که در پارامتر اول مدل علامت گذاري معين مي شود. اگر از "" استفاده کنيد بدون فاصله، مابين کليه کاراکترهاي رشته، کاما مي گذارد و اگر از " " با فاصله استفاده کنيد، در آن رشته بدنبال فاصله ها مي گردد و علامت گذاري ميکند يعني بين کلمات کاما مي گذارد. در پارامتر دوم هم که اختياري است مي توانيد تعداد تکرار کاما را تعيين کنيد. مثال

strike بر روي رشته خط مي کشد. مثال

sub رشته مورد نظر را پايين تر از خط نشان ميدهد. مثال

sup رشته مورد نظر را بالاتر از خط نشان ميدهد. مثال

substr تقريباً مانند متد slice عمل ميکند که در پارامتر اول عدد کاراکتر را براي شروع جداسازي معين مي کنيد ولي در پارامتر دوم تعداد انتخاب کاراکتر بعد از نقطه شروع را مشخص ميکنيد که اگر آن را ننويسيد تا انتهاي متن انتخاب خواهد شد و اگر مقادير پارامترها را منفي دهيد نقطه شروع از انتهاي رشته تعيين ميشود. مثال

toLowerCase کليه حروف انگليسي داخل يک رشته را به حروف کوچک انگليسي تبديل مي کند. مثال

toUpperCase  کليه حروف تبديل به حروف بزرگ خواهد شد. مثال

خب دوستان با کليه متدهاي يک رشته هم آشنا شديد. بعضي از آنها کاربرد زيادي دارند و بعضي از آنها هم شبيه به يکديگر هستند که براي راحتي کار همه آنها بيان شده است. در صفحه بعد مي پردازيم به يکي ديگر از شئ هاي درون ساخت جاوااسکريپت.

در بخشهاي قبل با بعضي از object ها يا همان شئ هاي جاوااسکريپت مانند، شئ Date و آرايه ها آشنا شديد. در اين صفحه قصد داريم در مورد شئ هاي ديگر در جاوااسکريپت صحبت کنيم.

شئ جاوااسکريپت چيست؟

اجراي کد

بعد از اينکه خصوصياتي براي يک شئ تعريف کرديد حالا نوبت به متدهاي شئ ساخته شده، مي رسد. در اينجا متدي که تعريف مي کنيم براي کليه ماشينها مي توانيم بکار بريم. الگوي کلي يک متد به شرح زير است:

object.methodname( ) = function_name

object شئ است که ساختيم، methodname نام متدي است که شما در نظر مي گيريد و function name هم اسم تابعي که بايد بسازيد. سپس هر کجا که لازم بود از متد استفاده کنيد ابتدا شئ و سپس با گذاشتن يک نقطه متد را به همراه پرانتز مي نويسيد که اگر اين متد پارامتري هم داشت بايد آنرا داخل پرانتز معين کنيد.

متدي که مي خواهيم براي شئ Car بسازيم را بايد ابتدا بصورت يک تابع تعريف کنيم:

function displaycar ( ) {
var result = " I like " + this.name + " " +  this.model + " with " + this.color + " color."
document.write ( result )
}

حالا با استفاده از دستور this اين تابع را به عنوان متد شئ Car تعريف مي کنيم:

function Car ( name, model, color ) {
this.name = name
this.model = model
this.color = color
this.displaycar = displaycar
}

بعد از تعريف توابع، شئ را توسط دستور new مي سازيم و متد را اجرا مي کنيم:

mycar = new Car ( "Corvette", "Z06", "Red" )
mycar.displaycar ( )

اجراي کد

دستور prototype

تابع چیست؟

اجراي کد

نگران دستور alert و onclick نباشيد چون در بخشهاي بعدي با آنها آشنا خواهيد شد. فقط به فراخواني تابع دقت کنيد که چگونه بکار برده مي شود.

آرگومان يک تابع

اجراي کد

همانطور که مشاهده مي کنيد دو آرگومان براي تابع total تعريف شده است که در متغير x ذخيره مي شوند و توسط دستور return مقدارشان به تابع ارسال خواهد شد.

در نظر داشته باشيد که توابع در جاوااسکريپت بسيار کاربرد دارند و شما هنگام نوشتن اسکريپت خود پي به اهميت آنها خواهيد برد مخصوصاً زماني که يک سري کد را بخواهيد در کليه صفحات يک وب سايت بکار بريد که مي توانيد آنها را بصورت يک تابع در يک فايل خارجي جاوااسکريپت ذخيره کنيد و سپس در هر صفحه آن تابع را فراخواني کنيد.

تابع چیست؟

اجراي کد

نگران دستور alert و onclick نباشيد چون در بخشهاي بعدي با آنها آشنا خواهيد شد. فقط به فراخواني تابع دقت کنيد که چگونه بکار برده مي شود.

آرگومان يک تابع

اجراي کد

همانطور که مشاهده مي کنيد دو آرگومان براي تابع total تعريف شده است که در متغير x ذخيره مي شوند و توسط دستور return مقدارشان به تابع ارسال خواهد شد.

در نظر داشته باشيد که توابع در جاوااسکريپت بسيار کاربرد دارند و شما هنگام نوشتن اسکريپت خود پي به اهميت آنها خواهيد برد مخصوصاً زماني که يک سري کد را بخواهيد در کليه صفحات يک وب سايت بکار بريد که مي توانيد آنها را بصورت يک تابع در يک فايل خارجي جاوااسکريپت ذخيره کنيد و سپس در هر صفحه آن تابع را فراخواني کنيد.

آرايه چيست؟

اجراي کد

خصوصيت آرايه

مثال

متد join  تقريباً مانند متد قبلي عمل مي کند و کليه مقادير را بصورت يک رشته متني در صفحه نشان مي دهد با اين تفاوت که در اين متد مي توانيد يک علامت مانند نقطه، تعيين کنيد تا بين مقادير چاپ شده در صفحه قرار گيرد. بصورت پيش فرض اين علامت، کاما مي باشد. مثال

متد pop آخرين مقدار آرايه را جدا کرده و در صفحه نمايش مي دهد. دقت کنيد که اين متد در خصوصيت length تأثير مي گذارد يعني اگر بعد از اين متد خصوصيت length را بکار بريد، يک انديس کمتر نشان مي دهد. مثال

متد shift برعکس متد قبلي است يعني اين متد اولين مقدار آرايه را جدا مي کند و نشان مي دهد. مثال

متد push يک يا چند مقدار را به آخر يک آرايه اضافه مي کند و انديس جديد برمي گرداند. مثال

متد unshift يک يا چند مقدار به ابتداي يک آرايه اضافه مي کند و انديس جديد بر مي گرداند. دقت کنيد که اين متد در مرورگر اينترنت اکسپلورر بدرستي کار نمي کند. مثال

متد reverse ترتيب نمايش مقادير يک آرايه را برعکس کرده و در صفحه وب نمايش مي دهد. مثال

متد slice يکسري از مقادير موجود در يک آرايه را جدا مي کند که در اين متد شماره انديس مقداري که مي خواهيد از آنجا جداسازي شروع شود را بايد بنويسيد و همچنين مي توانيد آخرين مقدار هم مشخص کنيد که اگر آنرا معين نکنيد تا آخرين مقدار انتخاب خواهد شد. مثال

متد sort براي منظم کردن مقادير يک آرايه به ترتيب حروف الفباي انگليسي است. اگر هم مقادير يک آرايه، عدد باشند به ترتيب اعداد تنظيم خواهند شد که مفسر جاوااسکريپت به اولين عدد از سمت چپ نگاه مي کند و بعد از رديف کردن آنها سپس به اعداد بعدي نگاه مي کند. مثال

متد splice براي اضافه يا حذف يک مقدار در آرايه مي باشد که اين متد داراي پارامترهايي مي باشد که اين پارامترها را بايد در پرانتز مشخص کنيد. اولين پارامتر شماره انديس که در آنجا يک مقدار حذف يا اضافه خواهد شد و بايد عدد باشد. دومين پارامتر مقدار عددي است که معين مي کند چند تا مقدار از آن انديسي که در پارامتر قبل انتخاب کرديم، بايد حذف شود که اگر آنرا صفر در نظر بگيريد هيچ مقداري حذف نخواهد شد. اين دو پارامتر حتماً بايد نوشته شوند. در ضمن اگر مي خواهيد مقاديري هم اضافه شود بعد از اين پارامتر ها به عنوان پارامترهاي بعدي ذکر مي کنيد. مثال

متد toString مقادير يک آرايه را تبديل به يک رشته متني مي کند. مثال

اينها متدهايي هستند که کاربردشان در آرايه ها متداول است. شايد بنظرتان غير مفيد بيايند اما در بعضي جاها مي توانند به کمک شما بيايند و اسکريپت شما را خلاصه تر کنند.

هر گاه بخواهيد يک مجموعه کد به دفعات مشخص و يا رسيدن به يک نتيجه مشخص تکرار شود، بايد از حلقه استفاده کنيد. حلقه ها در جاوااسکريپت دو نوع هستند، يکي حلقه for و ديگري حلقه while  که هر کدام از آنها هم ممکن است بسته به موقعيت کد مدلهاي مختلفي داشته باشند که در ادامه با کار آنها آشنا خواهيد شد.

حلقه for

اجراي کد

خب براي اجراي اين مثال ابتدا کلمه for را نوشتيم تا شروع حلقه را به مفسر اعلام کنيم سپس يک پرانتز بايد باز کنيم تا پارامترهاي لازم براي تکرار در اين حلقه را وارد کنيم. اولين پارامتري که بايد وارد شود، يک متغير است با مقداردهي اوليه که به آن initial expression يا همان عبارت آغازين مي گويند. سپس دومين پارامتر که يک شرط است و مفهوم آن اينست که حلقه بايد ادامه پيدا کند تا متغير کوچکتر يا برابر با عدد 10 بشود. سومين پارامتر به عبارت افزاينده يا increment expression معروف است که در اينجا به اين مفهوم مي باشد که در هر بار اجراي حلقه يک واحد بايد به متغير افزوده شود. در انتهاي اعلام پارامترها پرانتز را مي بنديم. فقط دقت کنيد که در اين پرانتز هر پارامتري که نوشته شود بلافاصله بعد از آن بايد علامت ; قرار گيرد تا تداخلي بين آنها بوجود نيايد.

بطور ساده پارامترهاي داخل پرانتز را مي توانيم اينچنين بيان کنيم: مقدار اوليه متغير سپس مقدار نهايي و در آخر هم ترتيب افزايش متغير در هر تکرار حلقه. ناگفته نماند که حتماً نبايد مقدار افزايشي باشد، مي تواند به ترتيب کم شود که همه مقادير برعکس خواهند شد.

در خط بعد هم نتيجه را مابين آکلاد مي گذاريم تا به اسکريپت نظم دهيم و سپس دستور تايپ نتيجه که کلمه number را چون مي خواهيم عيناً در صفحه چاپ شود داخل " " گذاشتيم و بعد + که با پارامترهاي ديگه ترکيب بشود. البته در اينجا بجاي علامت بعلاوه مي توانيد کاما هم بگذاريد و بعد از آن متغير تعريف شده و در انتهاي آنها از تگ br استفاده کرديم تا هربار که حلقه تکرار مي شود نتيجه در يک خط جديد چاپ شود.

حلقه while

اجراي کد

کلمه while را مي توانيم ترجمه کنيم به  ماداميکه ، پس در اينجا ما متغير را جداگانه تعريف کرديم و حالا مي گوييم، ماداميکه شرط کوچکتر يا مساوي 10 بودن برقرار نيست حلقه را تکرار کن و يک واحد به آن اضافه کن تا بالاخره شرط ما درست دربيايد.

حلقه Do...while

اجراي کد

در اينجا همه چي مانند مثالهاي بالا است با اين تفاوت که کلمه  do به ابتداي حلقه اضافه شده و بررسي شرط هم به انتهاي حلقه منتقل شده. همانطور که ميدانيد يکي از معني هاي  do انجام دادن کاري است. مفهوم اين کد هم بدين گونه است که دستور چاپ را انجام بده و يک واحد به متغير اضافه کن ماداميکه متغير کوچکتر يا مساوي با عدد 10 بشود. پس اين دستورات حداقل يکبار اجرا مي شوند تا به شرط برسند، شما مي توانيد براي رسيدن به صحت اين گفته مقدار متغير را بجاي صفر به يک عدد ديگر تغيير دهيد مثلاً عدد 20 را بدهيد و يکبار کد را اجرا کنيد.

در اين مثال نوع ديگر افزايش هم نشان داده شده است که شما مي توانيد از اين مدل هم استفاده کنيد.

break

اجرای کد

در اين حلقه هيچگاه شرط درست نخواهد بود و تا بي نهايت ادامه پيدا مي کند اما با استفاده از دستور break و شرطي که در نظر گرفتيم از تکرار نا محدود اين حلقه جلوگيري کرديم در حقيقت از حلقه خارج شديم. پس استفاده از اين دستور را براي حلقه هاي پيچيده در نظر داشته باشيد تا با مشکلات جدي مواجه نشويد.